|
Dalia Margolis
Szerokiej publiczności znana jest jako jedna z najpopularniejszych supermodelek, która odeszła na
emeryturę i stworzyła własną agencję modelingową. Wraz z partnerem, rosyjskim biznesmenem Wiktorem
Nowikowem, tworzą najpotężniejszą i najbardziej znaną parę w przemyśle modowym.
Idąc w ślady ojca, generała będącego jednym z "jastrzębi" w izraelskiej armii, Dalia dołączyła do Mossadu.
Wykorzystywała pracę modelki, by zdobyć dla swoich mocodawców ściśle tajne informacje. Zdobyte przez nią
materiały pozwoliły aresztować w 2007 roku Mangustę oraz umożliwiły przeprowadzenie zakończonego sukcesem ataku przeciwko Red Sabre w Libanie.
W kolejnych latach założyła wraz z Nowikowem krąg szpiegów o nazwie IAGO, za pośrednictwem którego razem sprzedawali ściśle tajne informacje ludziom z sektora prywatnego i publicznego.
W misji Showstopper przeprowadza aukcję, na której głównym towarem będą wojskowe tajemnice, jako przykrywki używając pokazu mody Nowikowa. Spotyka się z Helmutem Krugerem, by przekonać go do szpiegowania szefa firmy konsultingowej i szejka.
Wiktor Nowikow
Po rozpadzie Związku Radzieckiego w 1991 roku, Nowikow zbił fortunę inwestując w nieruchomości. Przez wiele lat osiągał sukces za sukcesem, jednak nawracająca recesja nadwerężyła jego majątek i pchnęła Nowikowa ku przestępczej działalności. Tylko taka działalność mogła zapewnić mu utrzymanie
dotychczasowego wystawnego stylu życia. Tak właśnie Nowikow wpadł w spiralę szpiegostwa przemysłowego,
wymuszeń, oszust ubezpieczeniowych, porwań i podpaleń.
Poznana w międzyczasie partnerka, Dalia Margolis, przekonał Wiktora do kupna marki modowej Sanguine
i używanie jej jako przykrywki dla nowozałożonej siatki szpiegowskiej o nazwie IAGO.
Podczas gdy Wiktor uważa się za przywódcę IAGO, ICA sądzi, że jest on tylko marionetką, za sznurki której
pociąga jego doświadczona w działalności szpiegowskiej żona.
Używając organizowanego w Paryżu pokazu mody jako przykrywki, Wiktor Nowikow planuje sprzedać bliżej nieokreślonemu kupcowi informacje obejmujące tożsamości agentów MI6 na Bliskim Wschodzie.
Silvio Caruso
Silvio Caruso pochodzi z rodziny posiadaczy ziemskich i wraz ze swoimi dwoma starszymi braćmi dorastał
w rodzinnej posiadłości Villa Caruso na Wybrzeżu Amalfi.
Ojciec Silvio zmarł, gdy ten był jeszcze dzieckiem, a jego bracia opuścili dom i nigdy już nie do niego
nie wrócili. Silvio pozostał w Villa Caruso jedynie ze swoją matką, nauczycielką akademicką Isabellą Caruso.
Matka dręczyła młodego Silvio psychicznie, powodując, że stał się od niej zależny. To uczyniło Silvio
bardzo nerwowym i jednocześnie skrytym, w szczególności w odniesieniu do kobiet (ICA uważa to za ginofobię).
W liceum Caruso jakimś cudem zaczął spotykać się z koleżanką ze szkoły - popularną w szkole uczennicą
o imieniu Amelia. Jednakże związek ten był nie w smak matce Silvio, która zapłaciła synowi swojego ogrodnika, aby ten uwiódł Amelię i pokazał chłopakowi zdjęcia z dowodzące jej zdrady w noc balu maturalnego.
Po wszystkim, matka powiedziała załamanemu Silvio: "Miłość jest ulotna. Tylko miłość matki jest wieczna".
Zanim Silvio zaczął pracować w Ether Corporation, cieszył się reputacją jednego z najlepszych badaczy
komórek wirusowych. Krótko po śmierci matki, Ether zatrudniło Caruso, by opracował niezwykle zabójczą broń biologiczną - zaraźliwy wirus wchodzący w reakcję z DNA ofiary i pozostający w uśpieniu, niezauważony i niegroźny dla ogółu populacji tak długo, aż dotrze do właściwego celu i go zabije.
Diana opisuje ten wirus jako narzędzie dla potencjalnych "zabójców zza biurka" i "poważne zagrożenie dla naszego rzemiosła i zawodu".
Powodowany swoim własnym wychowaniem i poczuciem zagubienia, Silvio zamierzał uczynić wirus dostępnym dla praktycznie każdego, podczas gdy Ether planowało, by mogli używać go jedynie światowi przywódcy.
Kadra zarządzająca korporacji ukrywała jednak prace nad wirusem przed udziałowcami - jeden z nich, bliżej nieokreślona kobieta z wyrzutami sumienia - najprawdopodobniej zleciła zabójstwo Caruso.
Francesca de Santis
Chociaż narodziła się jako owoc związku neoklasycystycznego kompozytora i scenografki,
Francesca zawsze była bardziej zainteresowana nauką
oraz ekonomią niż tym, co porywało jej rozrywkowych rodziców.
Poprzez studia i późniejszą pracę w korporacji naukowej,
szybko wspinała się po szczeblach kariery, by ostatecznie stać się
jednym z najlepszych naukowców Ether Corporation.
Francesca otrzymała zadanie monitorowania prac Silvio Caruso i, jeżeli okaże się to konieczne, wyeliminowania go zanim zakończy swoje badania. Francesca nie ma żadnych wyrzutów sumienia
związanych z powierzonym jej zadaniem - jednocześnie jednak jest w pełni
przygotowana do zakończenia badań bez Caruso.
Przypadkowo odkrywa, że Silvio zamordował swoją matke i informuje o tym Ether Corporation.
Choć wydawałoby się, że jest zimną i bezwzględną kobietą, podczas pobytu w posiadłości Caruso, De Santis zawrócił w głowie jego trenerowi golfa, Roberto. Francesca ze zdziwieniem odkryła, że jest zainteresowana czymś więcej niż zwykłym romansem.
Claus Hugo Strandberg
Claus Strandberg jest byłym prezesem największego prywatnego banku w Maroku. Oskarżony
o oszustwa dotyczące wielomiliardowych inwestycji, skierowane przeciwko obywatelom Maroka,
ukrywa się w szwedzki konsulacie w Marakeszu.
Strandberg dorastał w Lund, w Szwecji, w typowej rodzinie. Jako nastolatek wykazywał wszelkie cechy
daleko posuniętej socjopatii - czarujący, charyzmatyczny, ekstrawertyczny i przede wszystkim,
wzbudzający zaufanie i przekonujący; urodzony lider i pierwszej wody szarlatan.
Strandberg studiował ekonomię w Sztokholmie, ale nigdy jej nie ukończył. Zamiast tego przygotował
sobie masę dyplomów, potwierdzających rzekome ukończenie prestiżowych studiów, w tym studiów
podyplomowych MBA i doktoratu z makroekonomii na nieistniejącym Uniwersytecie Kronsztadzkim.
Wkrótce otrzymał wysokie stanowisko w potężnym banku inwestycyjnym w Wielkiej Brytanii. Kiedy jednak
jego pracodawca zaczął powiątpiewać w autentyczność dyplomów, Strandberg zapłacił Hollywoodzkiej aktorce,
by odegrała rolę pracownika fikcyjnego uniwersytetu i "potwierdziła" prawdziwość dyplomów Strandberga.
Strandberg postanowił jednak zmienić pracę. Podpisał lukratywny kontrakt z chińskim funduszem
hedgingowym - tam jego odważna i balansująca nierzadko na granicy prawa strategia zarządzania
przeszła do legendy. Ożenił się z Chinką i wkrótce potem się z nią rozwiódł; kiedy umierała na raka
dekadę później, Strandberg cynicznie wydziedziczył ich nastoletnią córkę, pogrążoną w głębokim żalu.
W 2005 roku przyjął stanowisko prezesa AMB, największego marokańskiego banku prywatnego, nie mógł
sobie jednak odmówić nielegalnego dorabiania na boku. Uruchomił skomplikowaną wersję klasycznej
piramidy Ponziego i przez następne 12 lat sprzeniewierzył miliardy dolarów.
Claus Strandberg wydaje się jowialny, tryskający energią i charyzmatyczny. Jak wszyscy korporacyjni
socjopaci, jest przekonujący, wydaje się godny zaufania i zdyscyplinowany; posiada także umiejętność
sprawienia, byś poczuł się najważniejszą osobą na świecie. Pomimo tego jednak z przyjemnością puści cię
w skarpetkach, ponieważ relacje międzyludzkie to dla niego tylko gra, gdzie zwycięzca bierze wszystko.
Reza Zaydan
Reza Zaydan jest członkiem jednej z najbogatszych i najbardziej wpływowych rodzin w Marakeszu. Jego dziadek od zera zbudował imperium perfumów, warte miliony dolarów; ojciec, były sekretarz stanu, od małego przygotowywał swoje dzieci do objęcia wysokich urzędów państwowych. Starszy brat - dyplomata, siostra - prawniczka pracująca dla ONZ. Młody Reza zaś odnalazł swoje prawdziwe powołanie w armii.
Napędzany w równej mierze przez nepotyzm, co polityczną zręczność i żelazna logikę, w wieku zaledwie 49 lat otrzymał już stopień generała.
Opinia publiczna zna Zaydana jako obytego w świecie, czarującego mężczyznę ze słabością do pięknych kobiet. Zadeklarowany kawaler, spotykał się z wieloma modelkami, aktorkami czy sportsmenkami, ku uciesze marokańskiej socjety.
Zaydan, żyjący głównie z procentów od inwestycji, nie martwi się o pieniądze ani o popularność; kieruje nim raczej żądza władzy.
Ludzie, którzy poznali go nieco lepiej, uważają go za trzymającego się na uboczu, bezlitosnego i zwodniczego. Pomimo tego, że jest on doświadczonym żołnierzem - stał na czele grupy bojowej, która w 2007 roku aresztowała Mangustę - Zaydanowi nieobcy jest świat politycznych intryg i łatwo przychodzi mu pozbywanie się rywali za pomocą podstępów i forteli. Pozostaje dyskusyjne, czy rzeczywiście generał dokonał wszystkich czynów, które sobie przypisuje - żołnierze, którymi dowodził, twierdzą, że wszystko zmyślił, a jego jedyne doświadczenia bojowe stanowiły "rozbudowane przesłuchania".
Zaydan jest człowiekiem, który trzyma swoich wrogów blisko, a przyjaciół - pod nadzorem.
|
|